| 7 april t/m 1 juli 2007 | Finale expositie met 20 kunstenaars. |
|
|
 |
|
Reflectie  Halve maan |
De inmiddels stevig in de Nederlandse kunstscene gewortelde schilder Baldin komt oorspronkelijk uit de voormalige republiek Koerdistan. Zijn wieg stond aan de voet van de berg Ararat, in Transkaukasië, dat nu deel uitmaakt van het grondgebied van Irak. Zijn tweede moederland heet Italië waar hij tussen 1974 en 1990 in Rome, Florence en Bologna woonde, studeerde en exposeerde. Baldin houdt van bouwen, van construeren en van sobere, maar sterke architectuur, zoals Berlage en Rietveld die ontwierpen. De basis werd uiteraard gelegd bij de Babylonische stedencultuur, waarmee hij het eerst in aanraking kwam en waardoor hij zich nog steeds laat inspireren. In zijn denkbeeldige steden en landschappen tovert hij in sterke kleuren sprookjesachtige omgevingen op het doek. Soms wordt vrijwel onbewust een maansikkel - als een oosters sfeerelement - toegevoegd. |
Denkbeeldige stad |
Baldin schildert als een componist, aldus kunstrecensent Wim van der Beek. Zijn landschappen openbaren zich in de hoedanigheid van melodieuze combinaties van vormen, kleuren en vlakken. In de doordachte composities vallen alle onderdelen perfect op hun plaats. De positie die ze binnen het grote geheel innemen, lijkt even logisch als onwrikbaar. In zijn sculpturen neemt Baldin afstand van de kleur. De vormen en vlakken in de landschappen en de koepelvormige huizen tegen berghellingen in zijn schilderijen staan nu model voor zijn driedimensionale werk, waarbij hij kiest voor oude en soms verweerde materialen. |
|
|
 De stuurman  Roeien |
Hoewel Paul Boswijk steeds hetzelfde onderwerp laat terugkeren, de schilder en zijn model, is dit niet zijn centrale thema. Voor de kunstenaar is een bepaalde lichtval, een kleurstelling of een compositorisch element veel meer aanleiding om een schilderij te maken. Voor de kunstenaar beweegt het zoeken naar een volmaakt schilderij zich steeds tussen "te veel en te weinig. Het is iets wat je langzaam leert zien en doen" |
|
|
Dansende koeien |
Gerard Brouwer Het universum van Gerard Brouwer is bevolkt met intieme bronzen taferelen uit het dagelijks leven. Herkenbare scènes uit een zicht- en tastbare werkelijkheid vol vrolijk stemmende momenten. De aardse bewoners doen wat zij altijd doen: de mensen musiceren, zijn met elkaar in gesprek, rijden paard of eten een haring aan de kar; de dieren zijn wat ze altijd geweest zijn: tout court paard of koe of vogel, mooi of stoer, door Gerard Brouwer altijd raak en sober in brons weergegeven. |
|
|
Full colour |
Hans Buenk Bij voorkeur in gemengde techniek: pastel, acrylverf, oliekrijt of aquarelverf. schildert Buenk herkenbare koeien die vanuit een abstracte achtergrond naar voren komen. Interessant is voor hem de combinatie van anatomie en oppervlaktestructuur. Gebruikmakend van een breed kleurenspectrum, portretteert hij de koeien in diepbruin, okerkleurig, roodbont en zwart-wit. |
|
|
Donkere duinen 
Weersomslag 2 |
In het werk van Dolsma overheersen de blauwe en blauwgrijze tinten. Hij is van jongs af aan vertrouwd met het wad en de eilanden, en al even lang onder de indruk van het eeuwig durende spel van water en wolkenhemel. Lucht, licht, wolken en water zijn de essentiële ingredienten van het werk. We zien dreigende luchten, een doorbrekende zon, schemering en het licht van de nieuwe dag boven zee, het wad of de eilanden. |
|
|
|
staat bekend om zijn kleurrijke schilderijen die opvallen door hun eigenheid en knappe verfbehandeling. In zijn (Groninger) café-interieurs wordt het binnenstromende zonlicht gefilterd, waardoor de ruimte gehuld lijkt in een purperen gloed. De aanwezigheid van mensen is altijd voelbaar; niet alleen in de interieurs en stadsgezichten, maar ook in de landschappen. |
|
|
|
|
Al vanaf 1995 was het werk van Marcel Duran te zien in de galerie. Onmiskenbaar in zijn schilderijen aanwezig is de beïnvloeding door de Indonesische cultuur, opgedaan tijdens zijn studie en exposities aldaar. Portretten en figuren waren zijn aanvankelijke onderwerpen, waarbij hij een fijnzinnige gevoeligheid voor de persoonlijkheid en de expressie van het menselijk lichaam laat zien. Nu schildert hij ook landschappen, bloemstillevens en stadsgezichten, waarvoor hij de motieven in de dagelijkse werkelijkheid, in zijn directe omgeving vindt: een bosje vers geplukte veldbloemen, mensen in rust of tijdens bezigheden, spiegelingen in het water, een bosschage in een heiig veld ! |
|
|
|
Chambonnet |
Licht en donker, compositie en een subjectieve manier van kijken zijnde kenmerken van Peter Durieux's tekeningen van Franse cultuurlandschappen; er is geen mens te zien en het gevoel van eenzaamheid wordt versterkt door een oude schuur of ruïne tussen de glooiende heuvels. |
|
|
Campagna Toscana Sienese 
Val d'Eure |
Het gaat haar niet om een letterlijke vertaling van waargenomen feiten of het vastleggen
van een specifieke plaats; het landschappelijke gegeven is veel meer een aanleiding tot
schilderen; een onderzoek naar vorm, kleur en de mogelijkheden van de verf. |
|
|
 Blaar |
Zelf is Folkert de Graaf wars van algemene typeringen over zijn schilderkunst:
'Art is nothing more than the artist'. Van te voren staat niets vast; schilderen is zoeken. |
|
|
|
De jonge schilder Hiemstra laat zich verleiden door zijn onderwerpen;
bij beschouwing van zijn oeuvre valt direct op dat die onderwerpen uiteenlopend zijn.
De verwondering en het enthousiasme van de kunstenaar komt sterk tot uitdrukking in zijn schilderijen.
Men kan zich afvragen of Rutger Hiemstra's schilderijen met vissen, schelpen of spijkers wel onder de
benaming 'stillevens' vallen. Het werkelijkheidsgehalte is weliswaar hoog; zijn onderwerpen
worden soms geschilderd met een bedrieglijke echtheid. Maar eerder nog toont de schilder
ons in heldere kleuren de schoonheid van een dode haas, de glimmende vissen van de vismarkt
of een paar mooie citroenen. |
|
|
|
|
verbeeldt dynamiek en gracieuze bewegingen in bronzen sculpturen. Door kracht en gelijkertijd ook kwetsbaarheid, een tegenstelling, ontstaat er in haar werk een spanningsveld. De beweging staat centraal; dit komt niet alleen tot uiting in haar dansers en in haar rollende en vallende paarden maar ook in de bronzen waarbij mens en paard samen worden uitgebeeld. Hierbij overheerst de mens niet het dier, maar zoeken ze op speelse wijze samen naar balans en evenwicht. Haar werk heeft naast een hoge artistieke waarde ook een grote technische kwaliteit. |
|
|
|
Huizen St. Julia 2 |
Diverse technieken |
|
|
Interieur |
Frank van der Pluym brengt in zijn schilderijen het figuratieve element terug tot het absolute minimum. Het enige dat telt, is het avontuurlijke schildersproces, dat zich ontwikkelt in de richting van het abstract-expressionisme. |
|
|
 Het schaap |
Kenmerkend voor het werk van Posthuma is transparantie, en nat in nat geschilderde partijen. In zowel de portretten van mensen als die van dieren is zij altijd op zoek naar de eigenheid en karakter van het model. Eigenheid zit voor haar in dat scheve oortje of in die ronde ogen. En het karakter in de houding en het doen en laten. Een persoonlijke voorliefde heeft Hinke voor de ondoorgrondelijke, bonkige, maar toch sierlijke geit. |
|
|
 Na het ontbijt |
Manuel Remerie probeert de dagelijkse momenten te ontdoen van hun gewoonheid, door die momenten uit te kiezen waarop ze bijzonder worden. Die momenten waarop bijvoorbeeld het zonlicht iets lijkt te veranderen aan het onderwerp, waar de dag overgaat in nacht en de voorwerpen in de vensterbank hun herkenbare vorm en kleur dreigen te verliezen.In de interieurs is de mens soms aanwezig als figurant, een stille getuige. |
|
|
Anse de Lanriot 1 |
Piet Sebens
schilderijen in olieverf op paneel |
|
|
 Viooltjes en kaarsjeskruid |
Ingrid Smuling In haar realistische stillevens schept zij verstilde beelden van met liefde geobserveerde voorwerpen, in combinatie met bloemen en vruchten. Op een geheel eigen wijze weet zij de werkelijkheid naar haar hand te zetten in een subtiel spel van licht en schaduw en de sfeer van het geheel doen haar stillevens rust en harmonie uitstralen. |
|
|
|
Technische perfectie, verfijnd kleurgebruik en uitgebalanceerde composities, zo beschreef de kunstrecensent de schilderijen van Van der Wal, wiens werk met enige regelmaat in de galerie wordt tentoongesteld. Inspiratie put de kunstenaar uit de bij voorkeur wat doorleefde en beschadigde voorwerpen uit zijn naaste omgeving en de schoonheid van toch ook redelijk gewone peren, eieren, tomaten, appels of paprika’s. Door stofuitdrukking en lichtval creëert de kunstenaar een nieuwe werkelijkheid met een verrassend eigen gezicht. |
|
|
|
 Fietstocht |
schilderijen in acryl op linnen |
|
|
|
|
Korenbloemen |
Het spel van pigment en water op papier is een avontuur. De onherroepelijkheid van de techniek zorgt voor de noodzakelijke spanning. iedere keer weer. In haar werk is speelt ze met licht en donker, koelte en warmte in een afwisselend ritme. Haar liefde voor kleur en vorm, de natuur en de seizoenen leeft ze vol uit in haar aquarellen van bloemen, die als bijna abstracte kleurexplosies tot leven worden gebracht. |
|
|
|
Al van jongs af kent Jan Zwaan de hollandse havens, scheepshellingen en
stadjes door en door. Dáár vindt hij het water en het wisselende licht van
de seizoenen en het is vooral de beweging van het water die hij als geen
ander weet weer te geven. De kunstenaar zegt hierover:
"De werkelijkheid is beweging. Ook al beweegt het geschilderde beeld zelf niet,
in een schilderij dient beweging te verschijnen". |
|
