Edith Stoel slaagt er in om in een enkel beeld een hele cyclus van bewegingen vast te leggen op een volkomen geloofwaardige wijze. Zo ontstaat er in één schilderij, in meerdere door elkaar toegepaste technieken, een complete weerslag van abstract-figuratief gecomponeerde figuren in een dynamisch landschap.
Als een nieuwe ontdekkingsreis begon zij met glasgieten en vervolgens met het werken in brons. Wrakken en (Viking) schepen waarvan de door de zee aangetaste huid uiteindelijk weer transparant wordt en één met het water.